Δευτερολογία Κώστα Μπούμπα στη Βουλή για το Σ/Ν Αναβάθμιση του Σχολείου & άλλες διατάξεις 10.6.20 https://youtu.be/lXptN5rJf0s
Ακούω για υλικά κατεδάφισης από τον κ. Φάμελλο και τον κ. Γεωργιάδη και ελπίζω η παιδεία να μην έχει υλικά κατεδάφισης, γιατί την παιδεία δεν θέλουμε να την κατεδαφίσουμε.
Και μια και είπε για λατινικά ο κ. Γεωργιάδης, εγώ θα πάω σε αρχαία ελληνικά «πάσα τε επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργίας τις, και ου σοφία φαίνεται». Νομίζω ότι ο Πλάτωνας τα περικλείει όλα. Άλλο η παιδεία και άλλο η εκπαίδευση. Δεν έχει καμία σχέση ο όρος παιδεία με τον όρο εκπαίδευση.
Αποφεύγω τα κείμενα, γιατί αν έχω κείμενα, δεν μπορώ να μιλήσω. Έχω αυτό το ελάττωμα εγώ. Αλλά πρέπει να πάμε σε κάποια άρθρα:
Κατ’ αρχάς η παιδεία είναι ένας όρος, γι’ αυτό έχουμε πολλούς απαίδευτους σήμερα, ανεξαρτήτου ηλικίας, που δεν διδάσκεται σε κανένα βιβλίο, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, και το ξέρετε. Η παιδεία γαλουχείται μέσα από το περιβάλλον το οποίο ζούμε για να γίνουμε καλύτεροι, για να μπορούν να πουν τα παιδιά μας το «άμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες», για να χτίσουν ένα καλύτερο μέλλον.
Η αγωγή που διδάσκεται από την αρχαία Ελλάδα, η εκπαίδευση είναι από το επίσταμαι. Το ξέρετε πως πρέπει να δώσουμε βάρος, γιατί κανονικά θα έπρεπε να λέγεται Υπουργείο Εκπαίδευσης, δεν μπορεί να λέγεται Υπουργείο Παιδείας.
Ξέρετε, μιας και είμαστε στις μέρες και μιλάμε για τον ιό και μιας βλέπω και γιατρούς εδώ, είναι ο κ. Μπλούχος, είναι ο κ. Βαρτζόπουλος, ο ιός έχει ένα καψίδιο και μέσα εκεί τα οκτώ στοιχεία του νουκλεϊκού οξέος, που είναι το γενετικό του υλικό, περιβάλλεται από ένα λίπωμα. Τώρα, αυτή την εποχή το λίπωμα αδυνατεί γι’ αυτό ο ιός δεν μεταδίδεται. Έτσι είναι και η παιδεία. Εάν δεν έχει λίπωμα, δεν μπορεί να ορθοποδήσει. Πρέπει να έχει αποθέματα ενέργειας, δυνάμεως και σοφίας. Η σοφία, όμως, είναι ένα αποστάλαγμα, το ξέρετε τοις πάσι, από την αρετή και την παιδεία αν η σοφία δεν έχει ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα, είναι πανουργία, γι’ αυτό έχουμε απαίδευτους σήμερα που δεν μπορούν να μεταλαμπαδεύσουν αυτό που λέμε αγωγή.
Και θέλω κυρίωςνα πω, απευθυνόμενος στην Αριστερά, να μην μας προβληματίζει η αγωγή και η διαγωγή. Απλά εκεί πρέπει, κύριε Βούτση -γιατί το λέτε- να δούμε με ποια κριτήρια θα πλάσουμε χαρακτήρες. Δεν μπορούμε a priori να χρησιμοποιούμε τώρα και λατινικούς τίτλους, να τα ισοπεδώνουμε όλα.
Όμως, επειδή επικαλείστε αυτό που έφερε ο Ευάγγελος Παπανούτσος το 1931 -το έλεγα πριν στο κυλικείο- όταν συνάντησε έναν Υπουργό της τότε κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή και αυξήθηκαν στη φιλοσοφική τα δίδακτρα, ο Σαράντος Καργάκος, ο γνωστός συγγραφέας, το 1957 μετά τις μεταρρυθμίσεις Παπανούτσου, όπου και ο αείμνηστος Γεώργιος Ράλλης πήρε τη δημοτική τότε και την έβαλε στα δημοτικά με βάση τις μεταρρυθμίσεις Παπανούτσου. Είχε πει ο Καργάκος σε έναν Υπουργό τότε: «Να καταραστώ» λέει, «την ώρα που γεννήθηκα φτωχός, διότι αυξήθηκαν τα δίδακτρα». Και η απάντηση του Υπουργού ξέρετε ποια ήταν; «Να καταριέσαι την ώρα που δεν γεννήθηκες πλούσιος».
Αντιλαμβάνεσθε ότι δεν θέλουμε μια παιδεία δύο και τριών ταχυτήτων. Το είπα και χθες. Το Πειραματικό Σχολείο είναι αγκυλωμένο, δύσκαμπτο. Το πειραματιζόμενο με την μετοχή της προσπάθειας και τον αποπειρατικό ενεστώτα μπορεί να φέρει πραγματικά αποτελέσματα.
Ακούστε, για να μιλάμε με παραδείγματα, θα μπορούσα να πάω στα άρθρα. Όταν μιλάτε, κυρία Υπουργέ, για δεξιότητες, να πείτε στα παιδιά σας για την οικολογική ευαισθησία, ότι η δική μας γενιά κατέστρεψε το περιβάλλον στο βωμό του κέρδους -βλέπε Σκουριές και όλη την ερημοποίηση.
Όταν θα τους μιλήσετε για οδική συμπεριφορά, θα πείτε ότι λόγω του ότι δεν ήταν στελεχωμένες οι υπηρεσίες του κράτους -περιμένω από τη Νέα Δημοκρατία- δίνουμε διπλώματα χωρίς εξετάσεις στους ηλικιωμένους για να μεταφέρουν τα εγγόνια τους. Ή τα αυτοκίνητα αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να αντικατασταθούν, είναι ρυπογόνα, γιατί δεν δίνουμε τα εχέγγυα λόγω των πολλών φόρων.
Όταν θα τους μιλήσουμε για εθελοντισμό, θα τους πούμε δυστυχώς ότι σε αυτή την κοινωνία που βιώνουμε δεν επιβραβεύεται ο εθελοντισμός.
Όταν θα τους μιλήσουμε για την επιχειρηματικότητα, θα τους πούμε ότι αυτή η πολιτεία με τον νόμο της περαίωσης «δώσε τόσα και καθάρισες», δεν μιλάει για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα.
Άρα, λοιπόν, στα παιδιά θα πρέπει πούμε τα κακώς κείμενα.
Και όταν θα μιλήσουμε για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, που εμείς ως Ελληνική Λύση διαφωνούμε ως προς το ηλικιακό, θα τους μιλήσουμε και για την εμπορευματοποίηση του ανθρωπίνου σώματος στις μέρες μας ή το εμπόριο οργάνων και γενικότερα της σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να συζητήσουμε στην παιδεία, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αλλά δεν μπορεί η εκάστοτε κυβέρνηση να προγραμματίζει για την παιδεία. Πρέπει να υπάρχει σύνθεση απόψεων, ομαδικό πνεύμα, συνέργεια και να βγαίνει πραγματικά μια σοφία στο διάβα του χρόνου.
Σε ό,τι αφορά το ποια μπορεί να είναι η ερωμένη των Ελλήνων, η ερωμένη των Ελλήνων είναι μία και είναι η γλώσσα, διότι η γλώσσα είναι αυτή που μας κράτησε ως έθνος, που μας κράτησε ως Έλληνες, το «τυγχάνω», το «οράω», το «οφθήσομαι», το «κοχλιάρι» που το μάθαμε από τη γιαγιά. Άρα δεν μας κράτησε ο Παρθενώνας, αλλά μας κράτησε η γλώσσα. Γι’ αυτό κι εμείς λέμε ότι επενδύουμε στην ελληνική γλώσσα, επενδύουμε στην αρχαία ελληνική γλώσσα, διότι δεν είναι άγνωστη γλώσσα. Λίγα χρόνια μάς χωρίζουν από τους προγόνους μας για να βρούμε επιτέλους τον βηματισμό μας, να βρούμε τη ρότα μας ως λαός.
Σε ό,τι αφορά τα αγγλικά, μπορούμε να το συζητήσουμε, αλλά με μια ειδική εκπαίδευση. Σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση, δεν μπορούμε να έχουμε μια αξιολόγηση «Γιάννης πίνει, Γιάννης κερνάει». Δεν μπορείς να ξεκινάς για αλλαγές στην εκπαίδευση, στο «επίσταμαι» -αφήνω τον όρο «παιδεία», είναι τελείως διαφορετικές έννοιες- χωρίς να αλλάζεις τα εργαλεία, δηλαδή τα βιβλία, χωρίς να τα κάνεις πιο κατανοητά, πιο αληθινά, πιο ευανάγνωστα.
Δεν μπορείς σήμερα να μιλάς για τον όρο «δάσκαλος» και να μην αναβαθμίζεις τη φιλοσοφική, τη μαθηματική και κυρίως τον ακρογωνιαίο λίθο που είναι οι παιδαγωγικές σχολές. Ο δάσκαλος πρέπει να έχει πειθώ, πρέπει να έχει μεταδοτικότητα, πρέπει να γνωρίζει καλά το σώμα του και τη γλώσσα του σώματος και να ξέρει ορθοφωνία για να τον καταλαβαίνουν τα παιδιά. Άρα, αναβαθμίζεις livello –να βάλω λατινικό όρο μιας και μίλησε ο κ. Γεωργιάδης πιο πριν για λατινικά-ανεβάζεις το επίπεδο.
Δεν μπορείς, λοιπόν, σήμερα να μιλάς για τον θεσμό των αναπληρωτών και να τους τιμωρείς ότι αν δεν αποδεχθούν τη θέση τους, θα πηγαίνουν σε νησιά που το ενοίκιο είναι πεντακόσια ευρώ και θα αναγκάζονται να φύγουν και να τους τιμωρείς αντί να τους δίνεις τα εχέγγυα για να μείνουν σε μια απομακρυσμένη ή σε μια τουριστική περιοχή που είναι πανάκριβη.
Δεν μπορείς, λοιπόν, να μιλάς για εκπαίδευση αν δεν δώσεις αυτές τις σωστές βάσεις στον δάσκαλο, στον καθηγητή και στο παιδί για να αγαπήσει το σχολείο.
Μιλάμε, λοιπόν, για τη γλώσσα. Δώστε μια βαρύτητα στην ερωμένη των Ελλήνων που είναι η γλώσσα.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Πάμε λίγο στο θέμα των πανεπιστημίων. Θέλετε να κάνετε ξενόγλωσσα τμήματα -θα μπορούσα να μιλάω πολλή ώρα, τελειώνω, κύριε Πρόεδρε- και δεν έχουμε δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια στατιστικά στοιχεία για να δούμε πόσοι αλλοδαποί έρχονται στην Ελλάδα, από ποιες χώρες έρχονται, ποιες είναι οι σχολές της αρεσκείας τους για να μπορούμε να κάνουμε ένα πλάνο.
Μιλάμε, λοιπόν, για ξενόγλωσσα τμήματα ενώ καμία κυβέρνηση στο διάβα του χρόνου δεν έχει κάνει στατιστικά στοιχεία; Ρωτούσα τον κ. Λοβέρδο σε κάποια συζήτηση. Δεν υπάρχουν στοιχεία. Το αντιλαμβάνεστε; Θέλουμε να επενδύσουμε στα ξενόγλωσσα τμήματα, αλλά δεν ξέρουμε από ποιες χώρες θα έλθουν οι αλλοδαποί και σε ποιες θα επενδύσουμε.
Κλείνοντας, θα πω ότι στην παιδεία δεν υπάρχει φάρμακο. Φάρμακο υπάρχει μόνο στα μικρόβια, στα παράσιτα, όχι όμως στους ιούς. Η παιδεία πολλές φορές είναι ένας ιός, αλλά υπάρχουν και οι καλοί ιοί. Από τους πέντε χιλιάδες ιούς, το 10% είναι επικίνδυνοι. Άρα, λοιπόν, επενδύουμε σ’ έναν καλό ιό και όχι σ’ έναν ρετροϊό, αλλά προστατεύουμε το γενετικό του υλικό. Να ξέρετε, όμως, ότι όπως στους ιούς δεν υπάρχει φάρμακο παρά μόνο εμβόλιο, ζητάμε το εμβόλιο για να δημιουργήσει αντιγόνα-αντισώματα, για να μην έχουμε ένα απλό κύτταρο-ξενιστή -για να χρησιμοποιήσω και την ορολογία της εποχής- για να έχουμε μια παιδεία.
Ανοίξτε τα πανεπιστήμια. Είναι περίεργο που δεν λειτουργούν τα πανεπιστήμια, ενώ όλες οι άλλες βαθμίδες λειτουργούν. Αν πάμε σε εξετάσεις με τηλεδιάσκεψη, το σύστημα είναι διαβλητό. Ή θα υπάρχει υποβολέας δίπλα ή αν ο φοιτητής δεν γνωρίζει τα θέματα, θα πει ότι έπεσε το σύστημα. Ανοίξτε τα πανεπιστήμια τώρα. Πονάει ο Έλληνας βιοπαλαιστής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου