Ανάρτηση στο FB του Χρυσοβαλάντη Παντελίδη, Εκκλησιαστικού ομιλητή
«Η συνάντηση με ανθρώπους Του Θεού.
Στην ζωή μου "τυχαία" είδα - γνώρισα φωτισμένους γεροντάδες. Τονίζω το τυχαία, καθώς τυγχάνω πολέμιος της αίρεσης της Γεροντολαγνείας, αυτής της σύγχρονης πληγής της Ορθοδοξίας. Θα μπορούσα να αναφέρω πλήθος από πνευματικές εμπειρίες, αλλά στην παρούσα φάση νιώθω την εσωτερική ανάγκη να σταθώ στον π.Στέφανο τον Σέρβο (1922-21.11.2001). Ήταν σίγουρα το 1997 όταν στο λιμανάκι της Δάφνης Αγίου Όρους και ενώ περίμενα το καραβάκι για να μεταβώ στα Καυσοκαλύβια μια οσιακή φιγούρα μου απέσπασε την προσοχή. Μια ανθρώπινη μορφή με αυτό το "κάτι" το διαφορετικό, το ξεχωριστό. Πραγματικά, εκστασιάστηκα και δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από πάνω του. Είχα την αίσθηση ότι κατέβηκε εξ ουρανού κάποιος άγιος της Εκκλησίας μας. Το πνευματικό του βάρος μας έκανε να ομοιάζουμε με "μυρμήγκια". Το εκτοπισμά του και μόνο σκούπιζε την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Με συνεπήρε η λάμψη ενός ανθρώπου που ενώ ήταν ηλικιωμένος είχε μια χάρη παιδική. Ναι, ήταν η Χάρις Του Τριαδικού Θεού στο πρόσωπο του Αγίου Γέροντα Στεφάνου του Σέρβου. Αυτή είναι η διαφορά των ψευδογερόντων και των Γερόντων. Οι ψευδογέροντες λένε πολλά, αλλά οι αγιασμένοι γέροντες δεν χρειάζεται να πουν τίποτα. Η Χάρις Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι με όλους τους πιστούς.»
Στην ζωή μου "τυχαία" είδα - γνώρισα φωτισμένους γεροντάδες. Τονίζω το τυχαία, καθώς τυγχάνω πολέμιος της αίρεσης της Γεροντολαγνείας, αυτής της σύγχρονης πληγής της Ορθοδοξίας. Θα μπορούσα να αναφέρω πλήθος από πνευματικές εμπειρίες, αλλά στην παρούσα φάση νιώθω την εσωτερική ανάγκη να σταθώ στον π.Στέφανο τον Σέρβο (1922-21.11.2001). Ήταν σίγουρα το 1997 όταν στο λιμανάκι της Δάφνης Αγίου Όρους και ενώ περίμενα το καραβάκι για να μεταβώ στα Καυσοκαλύβια μια οσιακή φιγούρα μου απέσπασε την προσοχή. Μια ανθρώπινη μορφή με αυτό το "κάτι" το διαφορετικό, το ξεχωριστό. Πραγματικά, εκστασιάστηκα και δεν μπορούσα να πάρω το βλέμμα μου από πάνω του. Είχα την αίσθηση ότι κατέβηκε εξ ουρανού κάποιος άγιος της Εκκλησίας μας. Το πνευματικό του βάρος μας έκανε να ομοιάζουμε με "μυρμήγκια". Το εκτοπισμά του και μόνο σκούπιζε την ανθρώπινη ματαιοδοξία. Με συνεπήρε η λάμψη ενός ανθρώπου που ενώ ήταν ηλικιωμένος είχε μια χάρη παιδική. Ναι, ήταν η Χάρις Του Τριαδικού Θεού στο πρόσωπο του Αγίου Γέροντα Στεφάνου του Σέρβου. Αυτή είναι η διαφορά των ψευδογερόντων και των Γερόντων. Οι ψευδογέροντες λένε πολλά, αλλά οι αγιασμένοι γέροντες δεν χρειάζεται να πουν τίποτα. Η Χάρις Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού να είναι με όλους τους πιστούς.»
 |
| Χρυσοβαλάντης Παντελίδης: Εκκλησιαστικός ομιλητής |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου