Οδοιπορικό στο Άγκιστρο Σερρών

Η Ελβετία της Ελλάδας

Του Χρήστου Κατσαρού

Ξεκινώντας το πενθήμερο οδοιπορικό μας στην περιοχή Άγκιστρο Σερρών, βρισκόμαστε βορειοανατολικά του Νομού Σερρών στην περιοχή της Σιντικής, στους πρόποδες του ομώνυμου βουνού που έχει ύψος 1294 μέτρα. Το χωριό βρίσκεται σε υψόμετρο 180 μέτρα είναι κοντά στα οχυρά του Ρούπελ και συνορεύει με τη Βουλγαρία. Την ονομασία Άγκιστρο την πήρε μετά το 1927, αφού μέχρι τότε είχε την ονομασία Τσιγγέλι.

          Στο νότιο τμήμα της περιοχής βρίσκονται τα ορυχεία χρυσού, αργύρου και σιδήρου που λέγεται ότι βοήθησαν στις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των Μακεδόνων βασιλέων κατά τον 4ο π.Χ. αιώνα. Εδώ υπάρχουν και ιαματικές πηγές που η αρχαιότερη χρονολογείται στο 950 μ.Χ. ενώ τον βυζαντινό Πύργο κοσμεί ένα παλιό ρολόι που χρονολογείται από το 14ο αιώνα. Η περιοχή απελευθερώθηκε από τον Τουρκικό ζυγό και το βουλγαρικό εξαρχικό κομιτάτο και ενσωματώθηκε στην κυρίως Ελλάδα μετά το δεύτερο βαλκανικό Πόλεμο το 1913. Σε αυτή την περιοχή συναντάμε επίσης τμήμα της γραμμής Μεταξά με γνωστότερα τα οχυρά Καρατάς και Τρεις Βρύσες.

 Πρόκειται πραγματικά για ένα εντυπωσιακό τοπίο, όπου κυριαρχεί το πράσινο χρώμα και οι συστάδες των δέντρων, που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα τοπία άλλων χωρών.

Η περιοχή βασίζεται κυρίως στην τουριστική οικονομία, επειδή η παρουσία των ιαματικών πηγών προκαλεί το ενδιαφέρον των τουριστών, τόσο από την Ελλάδα όσο και από το εξωτερικό. Η περιοχή είναι γεμάτη από γραφικούς τοπικούς ξενώνες, όπου ανάμεσα στα άλλα χαρακτηριστικά τους δεσπόζουν η αρχιτεκτονική και η φιλοξενία των κατοίκων. Στην περιοχή βρίσκονται πολλές γραφικές ταβέρνες έτοιμες να προσφέρουν στον ταξιδιώτη παραδοσιακούς τοπικούς μεζέδες από τα προϊόντα της περιοχής, χωρίς να παραλείπονται οι πινελιές της ευρωπαϊκής κουζίνας. Είναι μία χαρακτηριστική περίπτωση, όπου ο ταξιδιώτης μπορεί να αποδράσει από τα προβλήματα και το θόρυβο της πόλης, να πραγματοποιήσει βόλτες στους πρόποδες του βουνού και να γευτεί παραδοσιακά προϊόντα πού θα μείνουν στη μνήμη του. Περπατώντας σε αυτή την περιοχή έχει κανείς την ευκαιρία να επισκεφθεί εκκλησίες και μοναστήρια πού βρίσκονται διάσπαρτα και δένουν απόλυτα με το περιβάλλον. Η αρχιτεκτονική των κτισμάτων έχει σαν βασικά στοιχεία την πέτρα και το ξύλο, προσπαθώντας να διατηρήσει παραδοσιακές εικόνες από το παρελθόν.

 Οι επιχειρήσεις (ξενώνες και ταβερνάκια) ξεκίνησαν την επιβλητική τους παρουσία στις αρχές του 2000. Σε αυτό το σημείο θα επισημάνουμε ότι η πλειοψηφία των τουριστών έρχεται τους χειμερινούς μήνες τόσο από τις άλλες περιοχές της Μακεδονίας, αλλά και από την Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα. Η περιοχή προσελκύει επίσης τουρίστες από τις Βαλκανικές χώρες. Υπάρχουν ξενώνες που διαθέτουν πισίνες και υδρομασάζ, αλλά τον κυρίαρχο ρόλο κρατούν πάντα ιαματικές πηγές που βρίσκονται στο ξενοδοχείο Hamam Hotel, μία κοινοπραξία λαϊκής βάσης, όπου συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι της περιοχής του Αγκίστρου.

Τα θειούχα νερά των ιαματικών πηγών προσφέρουν μία ξεχωριστή ευεξία στον επισκέπτη και ταυτόχρονα βοηθούν πάρα πολύ όσους ανθρώπους ταλαιπωρούνται από μυοσκελετικές παθήσεις, αρθροπάθειες δισκοπάθειες ρευματοπάθειες και μυαλγίες, αλλά είναι και ευεργετικές σε περιπτώσεις νεφρολιθίασης. Όταν κάποιος μπαίνει σε μία τέτοια πηγή (40,5C) νιώθει μία εντυπωσιακή χαλάρωση και ταυτόχρονα μία ευεξία που επιτρέπει την ανανέωση του οργανισμού. Τα νερά του Αγκίστρου για τις κυρίες που προσέχουν την επιδερμίδα τους και την σιλουέτα τους αποτελούν το καλύτερο μέσο απολέπισης νεκρών κυττάρων (peeling), ενώ οι μικροί καταρράκτες – κρουνοί  που τρέχουν γάργαρα στις πηγές δημιουργούν την αίσθηση της παθητικής γυμναστικής και του μασάζ. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι πηγές λειτουργούν όλο το εικοσιτετράωρο για να εξυπηρετήσουν όσο γίνεται περισσότερο κόσμο.

Αντιλαμβάνεται αμέσως κανείς ότι έχει τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει εναλλακτικές μορφές τουρισμού και να ανακαλύψει την εικόνα μιας διαφορετικής Ελλάδας.

Κατά το οδοιπορικό μας στο Άγκιστρο, τις πρώτες δύο μέρες φιλοξενηθήκαμε στην πανηγυρίζουσα  Ιερά Μονή Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης, που αποτελεί αρχιτεκτονικό κόσμημα αλλά και πνευματικό ησυχαστήριο για την περιοχή κάτω από την άοκνη καθοδήγηση της ηγουμένης Ευφημίας.

Τις επόμενες δύο μέρες φιλοξενηθήκαμε στο "Αρχοντικό του Κωστή" (Château Constantin), ένα ξενώνα δομημένο με οικολογικά υλικά που σέβονται το περιβάλλον και χτισμένο με μακεδονική τεχνοτροπία, όπου κυριαρχεί η πέτρα και το ξύλο, υλικά που κρατάνε το χώρο ζεστό το χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι. Η διακόσμηση θυμίζει έντονα αρχοντικό της μακεδονικής γης και σε πηγαίνει πίσω στο χρόνο. Το βράδυ απολαύσαμε εξαιρετικούς μεζέδες από εντόπια προϊόντα στην ταβέρνα "Τα φιλαράκια" πού βρίσκονται λίγο πιο κάτω από τον τόπο που μέναμε.

Τη δεύτερη μέρα, μετά από ένα παραδοσιακό ελληνικό πρωινό, που προσφέρει το ξενοδοχείο στο κάθε δωμάτιο, αποφασίσαμε να κάνουμε μία πρώτη ιχνηλάτηση της περιοχής κι έτσι  επισκεφθήκαμε τις ιαματικές πηγές στο ξενοδοχείο Hamam Hotel.  Ήταν η πρώτη επαφή μας τόσο με την πιο παλιά ιαματική πηγή (χαμάμ- εξ ’ου και το όνομα του ξενοδοχείου) που χρονολογείται από τα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας στα μέσα του 10^ου μ.Χ. αιώνα, συγκεκριμένα από το 960 μ.Χ. – κατ’ άλλους από το 950 – όσο και με τις πιο πρόσφατες από την δεκαετία του 2000. Εδώ πρέπει να πούμε ότι η επαφή μας οδήγησε σε ένα ταξίδι μέσα στο χρόνο. Η μικρή είσοδος, η ακουστική στο χώρο του χαμάμ, οι κρουνοί από όπου χύνεται το νερό αποτελούν ένα μαγευτικό σύνολο για τον ταξιδιώτη. Το βράδυ της ίδιας μέρας επισκεφθήκαμε με παρέα την ταβέρνα "Νίκος" όπου γευτήκαμε τοπικούς μεζέδες και τη φιλοξενία του ιδιοκτήτη.

 Την επόμενη μέρα μετά το πρωινό, ο ιδιοκτήτης του ξενώνα στον οποίο φιλοξενηθήκαμε μας ξενάγησε στο χώρο του, κάτι που μας επέτρεψε να δούμε ότι κατέχει το πράσινο κλειδί,  διάκριση / πρωτόκολλο για οικολογική παρουσία, που σε ελάχιστα ξενοδοχεία ανά τον κόσμο απονέμεται, ανάμεσα τους και το υπερπολυτελές ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας (Grand Bretagne) στην Αθήνα, αποδεικνύοντας πως  ένα ξενοδοχείο μιας ακριτικής περιφέρειας της Ελλάδας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από ένα πολυτελές ξενοδοχείο του αστικού ιστού της πρωτεύουσας, καθώς και τα δύο, κάτω βέβαια από διαφορετικό πρίσμα και αρχιτεκτονική αντίληψη, δίνουν στον επισκέπτη την αίσθηση της μοναδικότητας του χώρου και του σεβασμού προς το φυσικό ή αστικό τοπίο  και το περιβάλλον. Στον ξενώνα λειτουργεί κατά τους χειμερινούς κυρίως μήνες και εστιατόριο με την επωνυμία "Δον Παύλος" (Restaurant Don Pablo), προς τιμήν του πατέρα του ιδιοκτήτη της επιχείρησης, που φέρει κι αυτό ξεχωριστές διακρίσεις στον τομέα της γαστρονομίας.

Λίγο αργότερα αφού τον ευχαριστήσαμε μεταφερθήκαμε στο χώρο του ξενοδοχείου "Hamam Hotel" του Αγκίστρου, εκεί όπου βρίσκονται οι ιαματικές πηγές, σε ένα μεγάλο καταπράσινο περιβάλλον γεμάτο λουλούδια και γκαζόν που έχει θέα το ομώνυμο βουνό (Όρος Άγκιστρο). Πρόκειται, όπως ήδη αναφέραμε, για μία κοινοπραξία λαϊκής βάσης, όπου συμμετέχουν όλοι οι κάτοικοι της περιοχής, απασχολεί περίπου 15 άτομα και είναι ανοιχτή όλο το 24ωρο, 12 μήνες το χρόνο. Εκεί διαπιστώσαμε ότι η τουριστική κίνηση της μονάδας μεγαλώνει τους χειμερινούς μήνες και δέχεται πελάτες, κυρίως από την υπόλοιπη Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό.

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας επισκεφθήκαμε το "Καφέ μπαρ 8" του Γιάννη Ευσταθιάδη που αντλεί την επωνυμία του από το ομώνυμο βιβλίο της Catherine Neville. Πρόκειται για ένα φιλόξενο χώρο που μπορεί κανείς να απολαύσει όχι μόνο τον καφέ του ή άλλα ζεστά και κρύα ροφήματα εξαιρετικής ποιότητας αλλά και μία ποικιλία από ποτά, κοκτέιλ και κρασιά που μπορεί να προτείνει ο ιδιοκτήτης του από την καλά ενημερωμένη κάβα του, που περιλαμβάνει τουλάχιστον 80 διαφορετικά είδη αλκοολούχων ποτών, εκ των οποίων 30 διαφορετικά ουίσκι. Κατά τους χειμερινούς μήνες ο εσωτερικός χώρος με το τζάκι σε κεντρικό σημείο εκπέμπει ζεστασιά και θαλπωρή για τον επισκέπτη.

Το ίδιο βράδυ είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το ξενοδοχειακό συγκρότημα "Ξύλινο Χωριό". Το Ξύλινο Χωριό είναι ένα συγκρότημα που προσφέρει πετρόχτιστα και ξύλινα καταλύματα με μπαλκόνι με θέα στο βουνό. Περιλαμβάνει πισίνα, μπαρ και ταβέρνα. Η ταβέρνα είναι ένας χώρος χτισμένος σε παραδοσιακό μοτίβο από πέτρα και ξύλο με πολλά εδέσματα που μπορούν να ικανοποιήσουν και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Κυριαρχεί το άψογο service, η ευγένεια και το προσωπικό είναι έτοιμο να κάνει την καλύτερη πρόταση για φαγητό και ποτό ανάλογα με τις προτιμήσεις του επισκέπτη.

 Την επόμενη μέρα το πρωί πήραμε πρωινό στο δωμάτιο και αφού κάναμε το μπάνιο μας στις ιαματικές πηγές - που είναι διάσπαρτες στις εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου, επισκεφθήκαμε το πεστροφοτροφείο της εταιρείας ΠΕΚΑΜ Α.Ε. που διαθέτει και την ψαροταβέρνα Άγκιστρο, μία οικογενειακή επιχείρηση πού ανήκει στην οικογένεια Τάσση. Εκεί απολαύσαμε ψαρομεζέδες και πληροφορηθήκαμε πολλά πράγματα για την επιχείρηση και τα σχέδια του οικοδεσπότη της. Πρόκειται για μία επιχείρηση ιχθυοκαλλιέργειας που ξεκίνησε ως πεστροφοτροφείο και αναπτύχθηκε με την μονάδα επεξεργασίας (καπνιστήριο) και το εστιατόριο.

 Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί τα εδέσματα που του προσφέρονται και το καλής ποιότητας κρασί σε έναν ευρύχωρο εξώστη γεμάτο γλάστρες με θέα το κατάφυτο όρος Άγκιστρο και χαλαρώνοντας με τον ήχο του νερού που κυλάει από το ποτάμι. Το μάτι μπορεί να περιπλανηθεί πιο πέρα στις πηγές που ρέουν σαν μικροί καταρράκτες από τους βράχους και τροφοδοτούν ποτάμι και το ιχθυοτροφείο με νερό.

Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο απολαύσαμε το μπάνιο στις θερμές πηγές και το βράδυ βγήκαμε για κρέπα στο coffee ville food and more στο κέντρο του χωριού, καθώς το συγκεκριμένο μαγαζί αποτελεί σημείο αναφοράς για τους λάτρεις της γαλλικής λιχουδιάς και στη συνέχεια πήγαμε για ποτό και ακούσαμε ωραία μουσική στο ουζερί "Ή Παράδοση" στο Άγκιστρο, ένα χώρο που συνδυάζει την παραδοσιακή αρχιτεκτονική με την σύγχρονη αντίληψη. Μας έκαναν μάλιστα το χατίρι να μας παίξουν μουσική ενώ το πρόγραμμα είχε περατωθεί. Η εμπειρία μας, από την ευγένεια και τη διάθεση του προσωπικού ήταν τόσο ωραία που αποφασίσαμε και πάλι να επισκεφθούμε την επόμενη ημέρα το μεσημέρι το συγκεκριμένο μαγαζί για τσίπουρο με θέα την καταπράσινη φύση.

Εναλλακτικά, το βράδυ μπορεί κανείς να απολαύσει, όπως κάναμε κι εμείς, το φαγητό μας στην ταβέρνα  "Περί ορέξεως". Είναι ένας φιλόξενος χώρος που έχει εντυπωσιακές γαστρονομικές επιλογές εμπνευσμένες από την τοπική κουζίνα, αλλά και από την γαστρονομία της Κεντρικής Ευρώπης κι ανήκει στην οικογένεια Ευσταθιάδη που διαθέτει μεράκι, όρεξη και φαντασία για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πελάτη, δίνοντας τον καλύτερο εαυτό της.

Τελειώνοντας  πρέπει να πούμε ότι η προσωπική μας εμπειρία κατά το οδοιπορικό μας στο Άγκιστρο και τις ιαματικές του πηγές μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Μάλιστα έτυχε να είμαστε μάρτυρες σε περίπτωση ατόμου με ειδικές ανάγκες που από την πρώτη κιόλας επαφή με το νερό εμφάνισε μεγάλη βελτίωση του κινητικού του προβλήματος.

Πριν κλείσουμε το οδοιπορικό μας θα ήταν παράλειψη να μην ευχαριστήσουμε όσους μας αφιέρωσαν χρόνο και μας παραχώρησαν συνέντευξη, ώστε να μπορέσουμε να πάρουμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα για την περιοχή, αλλά και για έναν άλλο λόγο, γιατί μέσα από τις συνεντεύξεις τους μας εμπιστεύτηκαν την πορεία τους και τα όνειρά τους για το μέλλον.

Δυστυχώς ο χρόνος που διαθέταμε δεν μας επέτρεψε να επισκεφτούμε περισσότερες ταβέρνες, καφετέριες, ξενώνες και άλλες επιχειρήσεις. Σε κάποια άλλη περίπτωση θα έρθουμε να προβάλουμε όσο μπορούμε περισσότερους ανθρώπους γιατί ξέρουμε ότι όλοι αποτελούν σημαντικό κομμάτι για την περιοχή.

Ιδιαίτερη μνεία θα θέλαμε να κάνουμε στον πρόεδρο της Κοινοπραξίας Αγκίστρου, κύριο Ελευθέριο Μπαδά, ο οποίος έκανε δεκτό το αίτημά μας και μας φιλοξένησε στο Hamam Hotel με σκοπό τη βιωματική προβολή των λουτρών και του Αγκίστρου για την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής, κάτι το οποίο και το επισημαίνουμε, όμως δεν μπορούμε να καταλάβουμε το σκεπτικό που τον οδήγησε να μην μας παραχωρήσει την συνέντευξη που επανειλημμένα του ζητήσαμε για την προβολή του τόπου και της κοινοπραξίας στην οποία είναι πρόεδρος, αλλά και της δικής του προσωπικής επιχείρησης, η οποία μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Δεν θέλουμε να φανταστούμε ποιοι είναι οι λόγοι που έκαναν τον κύριο πρόεδρο να υπαναχωρήσει στην προοπτική της συνέντευξης μέσα από την οποία θα μπορούσαμε να αντλήσουμε τεκμηριωμένα στοιχεία για το ρεπορτάζ μας που προβάλει την εικόνα της περιοχής και την εικόνα των επιχειρήσεων. Δεν θα κάναμε ιδιαίτερη αναφορά στην συγκεκριμένη συνέντευξη, αν το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είχε θεσμικό ρόλο που του επιβάλλει να στηρίξει την προβολή της περιοχής του. 

Χρήστος Α. Κατσαρός (Chris Sintiki)

Αρθρογράφος-ιδιοκτήτης των ενημερωτικών ιστολογίων :

ΓΡΑΦΙΔΑ ΣΙΝΤΙΚΗΣ , ΠΕΝΑ ΣΙΝΤΙΚΗΣ, ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΓΡΑΦΙΔΑ και αρθρογράφος του Σερραϊκού Θάρρους, του Θάρρους της Σιντικής και της εφημερίδας Καθημερινός Παρατηρητής Σερρών

Ταχ. Δ/νση: Λιβαδιά Σιντικής Σερρών, Τ.Κ. 62055

Στοιχεία επικοινωνίας: Τηλ.: 6945488779

E-mail: grafida.sintikis@gmail.com